https://www.rechtvanbijdeboer.be/planten-en-bessen-uit-brabant-kleinschalig-familiaal-en-%C3%A9%C3%A9n-met-de-natuur?fbclid=IwAR3bVaMRJVOYMXVl2k4jDmOxQMB-_h8roL2NwJMimOfHgWlv33SW1HfJt08

Planten en bessen uit Brabant: kleinschalig, familiaal en één met de natuur

Steven Holemans uit Scherpenheuvel heeft een hart voor de natuur. Al van kindsbeen af is hij gegrepen door de buitenmicrobe. Vandaag kweekt hij verschillende soorten planten en fruit. De blauwe bessen zijn het paradepaardje van de zaak maar Steven werkt ook met onbekendere soorten, zoals de exotische pawpawplant. Een gesprek met Steven, de man die van zijn droom zijn beroep maakte.

​

Stap voor stap naar zelfstandigheid

De basisvereiste om te kunnen boeren is land. Als jonge gast zat Steven echter zonder, of toch bijna. En wat hij had, was versnipperd. Toch moest en zou hij boeren en dus investeerde hij zwaar. Om zijn lening af te betalen bleef Steven werken in een fabriek terwijl hij zijn kwekerij van eetbare gewassen opbouwde. Vandaag staat er een succesvolle kwekerij. Er groeien allerlei eetbare planten, met een hoofdrol voor blauwe bessen.

​

Het genot van zelfpluk

De heerlijke blauwe bessen kan je zelf gaan plukken in Scherpenheuvel. Tussen half juni en half oktober zijn ze rijp. Doordat Steven meerdere variëteiten kweekt, wordt de productie gespreid over meerdere maanden. Handig voor Steven, die er in het bedrijf alleen voor staat, maar ook voor de enthousiaste klanten die meerdere weken per jaar kunnen komen plukken. “Voor mij is het belangrijk dat de mensen na hun bezoek tevreden zijn en blijven terugkomen. Mensen willen natuurlijk in de eerste plaats lekkere bessen, maar ze zijn ook op zoek naar de ervaring van de zelfpluk en om te genieten. En soms blijven de plukkers gewoon picknicken tussen de bomen. Als zij gelukkig zijn, ben ik dat ook."

​

Eetbare Planten

Steven weet op voorhand nooit wat er na de zelfpluk overblijft. De ene dag komen er 25 plukkers langs, maar op piekdagen kunnen het er wel 125 zijn. Hoe dan ook gaat de overschot bij Steven niet verloren. Hij verwerkt de overblijvende rijpe bessen tot confituur, sap, wijn en bier. Zo kan hij bovendien het hele jaar producten met blauwe bessen verkopen.

Maar er is meer. Steven kweekt en verkoopt nog heel wat andere eetbare vruchten, zoals druiven en kersen. Bovendien experimenteert hij al meer dan 15 jaar met de pawpawplant. Deze plant werd honderden jaren geleden al gekweekt door indianen in Noord-Amerika. Zij schreven de plant geneeskrachtige werkingen toe. Ook Steven gelooft rotsvast in de heilzame werking van de pawpawplant, ook wel Indianenbanaan genoemd. Na lang zoeken heeft hij een hele verzameling van bestaande rassen paw paw, en daarnaast nog eigen veredelde rassen met goede kwaliteiten zoals smaak en opbrengst. En dat allemaal puur natuur.

​

Recht van bij de boer

Als je Steven hoort vertellen, is het snel duidelijk dat hij heel hard moet werken. Toch kiest hij vol overtuiging voor wat hij graag doet. Daarom is de rechtstreekse verkoop dé logische keuze voor hem. Zo kan hij zelf kiezen hoe hij de bessenoogst verdeelt. Is de opbrengst eens wat minder, dan kunnen de mensen niet komen plukken en houd hij ze voor eigen productie. Die vrijheid zou hij niet hebben mocht hij zijn bessen aan een grote supermarkt leveren.

​

De variatie aan planten en de zoektocht naar heilzame soorten, de plukboerderij waar mensen in alle rust komen om te genieten of de families die hun kroost loslaten op de bessenstruiken,… Voor Steven zijn het allemaal onderdelen van een job die elke bureaujob doet verbleken.