Citrus × junos, algemeen bekend als yuzu, is een citrussoort die zijn oorsprong vindt in centraal China. Het is een hybride tussen de Ichang papeda (Citrus ichangensis) en een zure mandarijn (Citrus reticulata). Yuzu werd geïntroduceerd in Japan en Korea tijdens de Tang-dynastie en wordt daar al meer dan duizend jaar geteeld.

De yuzu groeit als een struik of kleine boom met een opgaande groeiwijze. De bladeren zijn lancetvormig met opvallende vleugeltjes aan de basis, en de jonge scheuten hebben een rode tint. De plant is bekend om zijn geurige bloemen en doornige takken. Yuzu is relatief winterhard voor een citrussoort en kan temperaturen tot ongeveer -12°C verdragen.

De vruchten van de yuzu middelgroot, met een diameter van 4,5 tot 7 cm. Ze hebben een ruwe, dikke schil die geel tot oranje kleurt bij rijpheid. Het vruchtvlees is ambergeel, zacht en bevat weinig sap, maar is aromatisch met een combinatie van zure, bittere en resinachtige smaken. Yuzu wordt veel gebruikt in de Japanse keuken voor het maken van sauzen, dressings, marmelades, en als smaakmaker in verschillende gerechten. Ook in de Koreaanse keuken vindt yuzu toepassing.

Yuzu wordt ook gewaardeerd voor zijn aromatische schil, die wordt gebruikt in de productie van essentiële oliën voor aromatherapie en in parfums. Daarnaast wordt yuzu in de traditionele geneeskunde gebruikt vanwege zijn hoge vitamine C-gehalte en antioxidante eigenschappen.